دمنوش برگ اسطوخدوس باغ فیروزه

اسطوخودوس در طب عامیانه، از دیرباز به عنوان ضداسپاسم، ضدنفخ، مدر و تقویت کننده ی عمومی به کار می رفته است. از عصاره ی گیاه برای درمان مشکلات متفاوتی نظیر: جوش (آکنه) و میگرن استفاده می شود. هم چنین این گیاه دارای خاصیت ضداضطراب و صفراآور نیز می باشد. در منابع جدید، اثر ضد دیابت برای آن نیز قائل شده اند. اسطوخودوس معمولاً به شکل دم کرده، جوشانده، و یا روغن آن برای درمان درد عصب، به طور خوراکی و یا موضعی استفاده می شود. امروزه روغن و عصاره ی گیاه، در رایحه های دارویی و لوازم آرایشی به کار می رود. 
از اسطوخودوس به عنوان یک آرام بخش متوسط و رفع کننده ی مشکلات بدخوابی، می توان استفاده کرد. هم چنین این گیاه دارای خاصیت ضداضطراب و صفراآور نیز می باشد. در منابع جدید، اثر ضد دیابت برای آن نیز قائل شده اند. در طب عوام، به عنوان ضد اسپاسم، ضد نفخ، مقوی معده و ادرارآور استفاده می شود. از محلول دم کرده و یا جوشانده ی گیاه، به منظور شست و شو و درمان زخم ها نیز استفاده می شود.

مهم ترین اثرات گزارش شده اسطوخودوس:
ضد درد، ضد آلزایمر، ضد آریتمی، ضد میکروب، ضد تشنج ضد التهاب، ضد روماتیسم، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، آلرژی زا، ضدویروس، ضد اضطراب، ضد نفخ، ضدافسردگی، ادرارآور، قاعده آور، کاهنده ی قند خون، خواب آور، هضم کننده، مقوی اعصاب، آرام بخش و مقوی معده.

طریقه و میزان مصرف
تهیه چای : بر روی حدود 2 گرم خرد شده ی قسمت هوایی اسطوخودوس، یک استکان آب در حال جوش می ریزیم، درب ظرف را بسته و 15 دقیقه به حال خود می گذاریم؛ سپس آن را صاف کرده و میل می کنیم.

مقدار مصرف: ١ تا ٣ گرم بصورت دم کرده و کوبیده به عنوان ادویه